
Żuraw białoszyi, Grus vipio
Występuje w Mongolii, Chinach i południowo-wschodniej Rosji.
Żywi się owadami, nasionami, roślinnością i małymi zwierzętami.
Masa ciała to około pięć i pół kilograma.
Żuraw białoszyi preferuje tereny podmokłe; okolice bagien, brzegi jezior czy szerokie doliny rzeczne, sąsiadujące z łąkami i polami. Często występuje w towarzystwie innych żurawi, np. mandżurskich. Samce podczas tokowania podnoszą skrzydła i odrzucają głowę do tyłu, wydając przy tym przenikliwe dźwięki, następnie tańczą, kłaniają się, podskakują, biegają, podrzucają patyki na trawę. Zdarza się nawet, że kilka samców potrafi wykonywać tańce godowe synchronicznie. Żurawie łączą się w pary na całe życie, lecz mimo to swoje toki odbywają każdego roku, co zmniejsza agresję, łagodzi napięcia i wzmacnia więzi pary. Populacja żurawia białoszyjego stopniowo maleje. Liczba ptaków żyjących na wolności wynosi obecnie od czterech tysięcy ośmiuset do pięciu tysięcy czterystu osobników.