Głuszec

Głuszec - etykieta gatunkowa

Głuszec
łac. Tetrao urogallus, Linnaeus, 1758

Prowadzi osiadły tryb życia. Preferuje stare, dojrzałe bory iglaste; drzewostany sosnowe obfitujące w jagody, z domieszką osiki i świerka. Unika terenów otwartych. Wiosną można obserwować widowiskowe toki. Pieśń godowa dzieli się na cztery części: klapanie, trelowanie, korkowanie i szlifowanie. Latem głuszce mają bardzo zróżnicowaną bazę pokarmową, natomiast zimę potrafią przetrwać jedząc tyl-ko igły sosen, jodeł i świerków. W Polsce gatunek ten zanika w szybkim tempie, dlatego Lasy Państwowe prowadzą restytucję głuszca w kilku miejscach w kraju. Do 1995 r. widniał on na liście ptaków łownych.
Występowanie: od Pirenejów i Gór Dynarskich po północno-zachodnią Mongolię

samiec
Długość ciała: 80-115 cm
Rozpiętość skrzydeł: 120-145 cm
Masa ciała: 3,9-6,5 kg

samica
Długość ciała: 54-63 cm
Rozpiętość skrzydeł: 96-104 cm
Masa ciała: 1,7-2,5 kg