Kiściec tajwański

Kiściec tajwański
łac. Lophura swinhoii, Gould, 1863

Zamieszkuje gęste lasy często rosnące na zboczach gór, położone na wys. 300–2300 m n.p.m.
Z ostatnich obserwacji wynika jednak, że trudno go spotkać poniżej 1000 m n.p.m., co spowodowane jest wycinką lasów do tej wysokości, w związku z czym zanikają naturalne siedliska tego gatunku. W 1966 r. kiściec tajwański był bliski wymarcia; w środowisku naturalnym pozostało ok. 200 osobników. Wzrost liczebności do ok. 10 tys. sztuk jest skutkiem wprowadzenia obszarów chronionych oraz reintrodukcji gatunku.
Występowanie: centralna cześć wyspy Tajwan

samiec
Długość ciała: ok. 79 cm
Długość skrzydła: 25-26 cm
Masa ciała: ok. 1,1 kg

samica
Długość ciała: ok. 50 cm
Długość skrzydła: 24-24,5 cm
Masa ciała: ok. 1,1 kg