Osioł domowy, Equus asinus
Występuje w Afryce i na Półwyspie Arabskim.
Żywi się trawą, korą, gałęziami drzew i krzewów, sianem i słomą.
Masa ciała to około dwieście pięćdziesiąt kilogramów.
Osioł został udomowiony około sześć tysięcy lat temu w Dolinie Nilu (Afryka). Obecnie hodowany jest na całym świecie jako zwierzę juczne, pociągowe, pod wierzch (głównie w słabo rozwiniętych krajach), a od niedawna także do onoterapii. Wyróżnia się spokojnym charakterem, jest przyjazny, ostrożny, inteligentny, ciekawski, czasem bywa uparty, ale mimo wszystko chętny do nauki. Przeładowany, dbając o własne zdrowie, nie pójdzie dalej dopóki nie zostanie częściowo odciążony. Ze skrzyżowania ogiera osła i klaczy konia rodzi się muł, natomiast oślicy i ogiera konia – osłomuł.

Kuc szetlandzki, Equus caballus
Występuje na Wyspach Szetlandzkich.
Żywi się trawą, owsem, kukurydzą, pszenicą, koniczyną, sianem.
Masa ciała to średnio dwieście dwadzieścia kilogramów.
Są to niewysokie koniki mierzące do stu siedmiu centymetrów wzrostu w kłębie, które zamieszkują Wyspy Szetlandzkie, tereny położone na północ od Wielkiej Brytanii. Niegdyś wykorzystywane były w kopalniach, transporcie i w pracach na roli. Wypas ich od wieków odbywa się cały rok na dworze, bez stajni. Dzięki temu są bardzo silne, wytrzymałe, odporne na choroby i długowieczne. Wyróżniają się cierpliwym, spokojnym i łagodnym charakterem. Wiele światowej sławy gwiazd w jeździectwie zaczynało swoją naukę od tych właśnie koni.

Alpaka, Vicugna pacos
Występuje w środkowych i południowych Andach.
Żywi się trawą, ziołami, roślinami poduszkowymi, krzewami.
Masa ciała to od pięćdziesięciu do osiemdziesięciu kilogramów.
Alpaki pochodzą z Ameryki Południowej, zamieszkują góry od wysokości trzech tysięcy pięciuset do pięciu tysięcy metrów nad poziomem morza. Wśród alpak wyróżniamy dwie rasy: suri oraz huacaya. Hodowane są głównie dla wełny, która jest bardzo delikatna, ciepła i zdrowa. Dlatego produkuje się z niej między innymi hipoalergiczne kołdry, koce czy wysokiej jakości odzież. Prosimy pamiętać, że alpaki nie lubią głaskania po głowie, ponieważ posiadają w tym miejscu wrażliwe gruczoły zapachowe. Nie przestrzegając tych zasad najpewniej zostaniemy opluci. Dotykać można ostrożnie szyi i tułowia.