Paw indyjski

Paw indyjski - etykieta gatunkowa

Paw indyjski
łac. Pavo cristatus, Linnaeus, 1758

Samce pawia indyjskiego są niezwykle ubarwione, a w szacie godowej ozdobione długim trenem barwnych piór (pozornie tworzących ogon), które zaczynają tracić już w lipcu. Ptaki te charakteryzują się znakomitą czujnością: w razie pojawienia się drapieżnika wszczynają alarm, charakterystycznie trąbiąc. W Polsce popularne były na dworach królewskich. Aby ustrzec się przed kradzieżą ptaków, rozgłaszano informacje o nieszczęściach, jakie mogą wywołać pióra pawia trzymane w domach.
Występowanie: Indie, Pakistan, Jawa, Sri Lanka, Nepal

samiec
Długość ciała: 210–230 cm
Długość skrzydła: 44–55 cm
Masa ciała: 3,75–6 kg

samica
Długość ciała: 80–100 cm
Długość skrzydła: 40–42 cm
Masa ciała: 2,5–4 kg