Głuszec
łac. Tetrao urogallus, Linnaeus, 1758

Prowadzi osiadły tryb życia. Preferuje stare, dojrzałe bory iglaste; drzewostany sosnowe obfitujące w jagody, z domieszką osiki i świerka. Unika terenów otwartych. Wiosną można obserwować widowiskowe toki. Pieśń godowa dzieli się na cztery części: klapanie, trelowanie, korkowanie i szlifowanie. Latem głuszce mają bardzo zróżnicowaną bazę pokarmową, natomiast zimę potrafią przetrwać jedząc tyl-ko igły sosen, jodeł i świerków. W Polsce gatunek ten zanika w szybkim tempie, dlatego Lasy Państwowe prowadzą restytucję głuszca w kilku miejscach w kraju. Do 1995 r. widniał on na liście ptaków łownych.
Występowanie: od Pirenejów i Gór Dynarskich po północno-zachodnią Mongolię

samiec
Długość ciała: 80-115 cm
Rozpiętość skrzydeł: 120-145 cm
Masa ciała: 3,9-6,5 kg

samica
Długość ciała: 54-63 cm
Rozpiętość skrzydeł: 96-104 cm
Masa ciała: 1,7-2,5 kg

Gil
łac. Pyrrhula pyrrhula, Linnaeus, 1758

Gila nie sposób pomylić z innym ptakiem. Charakterystyczny czerwony brzuszek samców rzuca się w oczy z daleka. Samica przyjmuje barwy bardziej stonowane, z brązowo-różowym brzuchem. U obu płci występuje czarna czapeczka, której nie mają młode osobniki, wyglądem bardziej przypominające samice. Gile w okresie lęgowym do rozrodu przystępują dwukrotnie; samica składa 4–5 jaj, które sama wysiaduje. Po dwóch tygodniach wykluwają się pisklęta, a opieką nad nimi dzielą się oboje rodzice. Jak na łuszczaki przystało, gile żywią się najchętniej nasionami drzew i krzewów. Mocny dziób pozwala im zjadać nawet bardzo twarde pestki. Gile na wolności dożywają do 15 lat, w niewoli ‒ 19 lat.
Występowanie: północne tereny Europy i Azji

samiec / samica
Długość ciała: ok. 17 cm
Rozpiętość skrzydeł: ok. 27 cm
Masa ciała: ok. 0,025 kg