Żuraw mandżurski
łac. Grus japonensis, Statius Muller, 1776

Drugi co do wielkości żuraw świata, pierwszy pod względem masy. Gniazda w formie kopca z traw buduje na ziemi. Na głowie ma czerwony płat skóry, który staje się jaskrawy, gdy ptak jest pobudzony bądź zaniepokojony. Całkowite pierzenie przechodzi co 2 lata, tracąc zdolność latania na 5–6 tyg. Przypada to na czas wodzenia piskląt. We wschodniej Azji jest symbolem wierności, szczęścia, długowieczności i nieśmiertelności. Gatunek zagrożony wymarciem. Obecnie światowa populacja liczy ok. 2750 szt., z czego ok. 1000 szt. znajduje się w ogrodach zoologicznych. Przeciętny wiek żurawia mandżurskiego na wolności wynosi 30–40 lat, w niewoli potrafią dożyć nawet 70 lat. Jest to jeden z najdłużej żyjących ptaków na świecie.
Występowanie: pół.-wsch. Chiny, płd.-wsch. Rosja, Hokkaido; zimuje w Korei, wsch. Chinach i na Tajwanie

samiec / samica
Długość ciała: 130–150 cm
Rozpiętość skrzydeł: 220–250 cm
Masa ciała: 8–11 kg (max. 15 kg)

Paw indyjski
łac. Pavo cristatus, Linnaeus, 1758

Samce pawia indyjskiego są niezwykle ubarwione, a w szacie godowej ozdobione długim trenem barwnych piór (pozornie tworzących ogon), które zaczynają tracić już w lipcu. Ptaki te charakteryzują się znakomitą czujnością: w razie pojawienia się drapieżnika wszczynają alarm, charakterystycznie trąbiąc. W Polsce popularne były na dworach królewskich. Aby ustrzec się przed kradzieżą ptaków, rozgłaszano informacje o nieszczęściach, jakie mogą wywołać pióra pawia trzymane w domach.
Występowanie: Indie, Pakistan, Jawa, Sri Lanka, Nepal

samiec
Długość ciała: 210–230 cm
Długość skrzydła: 44–55 cm
Masa ciała: 3,75–6 kg

samica
Długość ciała: 80–100 cm
Długość skrzydła: 40–42 cm
Masa ciała: 2,5–4 kg

Gęgawa
łac. Anser anser, Linnaeus, 1758

Gęgawa jest przodkiem gęsi domowej. Są to bardzo rodzinne ptaki, które rozpoznają się wzajemnie w stadach oraz łączą się w pary na całe życie. W przypadku straty partnera przechodzą okres żałoby i musi minąć sporo czasu, zanim wejdą w kolejny związek, a czasem już na stałe pozostają samotne. Samiec i samica ubarwione są identycznie i są tych samych rozmiarów.
Występowanie: Eurazja; zimuje w basenie Morza Śródziemnego oraz w południowej i środkowej Azji

samiec / samica
Długość ciała: 75–90 cm
Rozpiętość skrzydeł: 150–180 cm
Masa ciała: 2,5–4,1 kg

Bernikla białolica
łac. Branta leucopsis, Bechstein, 1803

Bernikle białolice są monogamiczne, tworzą pary na całe życie. To wędrowne gęsi średniej wielkości. Na zimowiskach zajmują łąki i pola położone blisko wybrzeży. Lęgi odbywają w koloniach, w towarzy-stwie innych gatunków ptaków, na arktycznych wyspach i wybrzeżach z kamienistymi, stromymi stokami, czy na półkach skalnych nad brzegami wód, aby uchronić jaja przed lisem polarnym. Samiec nie różni się w ubarwieniu od samicy. W Polsce pojawia się wyjątkowo na przelotach, najczęściej w październiku lub na przełomie marca i kwietnia.
Występowanie: wschodnia Grenlandia, Spitsbergen, południe Nowej Ziemi, północna Norwegia

samiec / samica
Długość ciała: 55–70 cm
Rozpiętość skrzydeł: 120–145 cm
Masa ciała: 1,2–1,23 kg