Puszczyk uralski

Puszczyk uralski - etykieta gatunkowa

Puszczyk uralski
łac. Strix uralensis, Pallas, 1771

Zamieszkuje stare bory ze zrębami i polanami, a także lasy górskie oraz buczyny. Podobnie jak inne sowy, puszczyk prowadzi osiadły tryb życia i nie opuszcza swojego rewiru lęgowego. Gniazduje w złamanym pniu (złomie), budce lęgowej, dużej dziupli lub w opuszczonym gnieździe ptaka szponiastego. Jest to sowa bardzo agresywna; przed opuszczeniem gniazda przez młode atakuje również ludzi. W Polsce gniazduje w starych lasach Karpat i Tatr, a poza tym w północno-wschodniej części Mazur i w Białowieży. W warunkach naturalnych dożywa ponad 20 lat.
Występowanie: lasy północno-wschodniej Europy i północnej Azji

samiec / samica
Długość ciała: 50-60 cm
Rozpiętość skrzydeł: 123-130 cm
Masa ciała: 0,5–0,9 kg / 0,6–1,3 kg