POBIERZ ETYKIETĘ GATUNKOWĄ – PLIK PDF (rozmiar 5.8 MB)
Płomykówka
łac. Tyto alba, Scopoli, 1769
Średniej wielkości sowa, ściśle związana z osadami ludzkimi. Zamieszkuje np. stodoły, dzwonnice, strychy. Jej upierzenie jest charakterystyczne i trudno ją pomylić z inną sową. Szary grzbiet i głowa posiadają rdzawe plamki, przypominające płomienie, do których odnosi się nazwa. Czarne oczy mocno kontrastują z białą szlarą, kierującą fale dźwiękowe do uszu. Płomykówka najbardziej aktywna jest o zmroku i świcie, kiedy to poluje głównie na gryzonie, mniejsze ptaki albo żaby. Sowa ta nie pohukuje, a jedynie wydaje chrapliwe dźwięki. Dawniej jej krzyki i wrzaski interpretowano jako odgłosy duchów.
Występowanie: Europa, Azja Południowa, środkowo-południowa Ameryka, środkowo-południowa Afryka, Australia
samiec / samica
Długość ciała: 33–40 cm
Rozpiętość skrzydeł: 80–95 cm
Masa ciała: 0,28–0,45 kg