Kulon

Kulon
łac. Burhinus oedicnemus, Linnaeus, 1758

Kulony zamieszkują nieużytki, piaszczyste wydmy, wrzosowiska oraz suche, porośnięte ubogą roślinnością tereny sąsiadujące ze starorzeczami. Najbardziej aktywne są od zmierzchu do świtu, ale aktywność w ciągu dnia też nie należy do rzadkości, choć łatwiej je usłyszeć niż zobaczyć. Gniazda zakładają w płytkich zagłębieniach w ziemi, w miejscach ubogich w roślinność, zapewniających dobrą obserwację otoczenia. W Polsce do niedawna był to gatunek lęgowy.
Występowanie: południowo-zachodnia i wschodnia Europa, Bałkany, Kaukaz, północna Afryka i środ- kowa Azja

samiec / samica
Długość ciała: 40–45 cm
Rozpiętość skrzydeł: 75–85 cm
Masa ciała: 0,35–0,5 kg