POBIERZ ETYKIETĘ GATUNKOWĄ – PLIK PDF (rozmiar 2784 KB)
Gęś tybetańska
łac. Anser indicus, Latham, 1790
Nazywana również gęsią indyjską; wielkością dorównuje gęsi zbożowej. Widywana jest w Tybecie nawet na wys. 5600 m n.p.m. W czasie wędrówek dwa razy do roku przelatuje przez Himalaje na wys. ok. 10 000 m, czyli tak wysoko, jak samoloty pasażerskie. Obserwowano stada przelatujące nad najwyższą górą świata – Mount Everest. Na takiej wysokości stężenie tlenu jest o połowę mniejsze niż na poziomie morza, temperatura spada nawet poniżej -50 stopni Celsjusza, a gęś leci z prędkością ok. 80 km/h.
Występowanie: środkowa Azja, Wyżyna Tybetańska; zimuje w północnych Indiach, zachodnim Pakistanie oraz w Nepalu
samiec / samica
Długość ciała: 75–90 cm
Rozpiętość skrzydeł: 150–180 cm
Masa ciała: 2,5–4,1 kg