Żuraw zwyczajny
łac. Grus grus, Linnaeus, 1758

Gniazduje w rozproszeniu; buduje kopiec z roślin, często ulokowany w trudno dostępnym i podmokłym terenie. Żurawie to długodystansowi migranci; do Polski przylatują pod koniec lutego, a odlatują na przełomie października i listopada. W przypadku łagodnej zimy część populacji zostaje w kraju. Ptak ten wyróżnia się widowiskowymi tańcami godowymi, wiosną w wykonaniu pary lub setek ptaków na zlotowiskach. Ciągnące po wiosennym niebie klucze żurawi traktowane są jako zapowiedź wiosny. Podczas wodzenia piskląt, u dorosłych następuje wymiana lotek, które wypadają niemal jednocześnie. Ptaki tracą wtedy lotność, a odzyskują ją po kilku tygodniach, gdy młode też potrafią już latać.
Występowanie: Skandynawia, pół.-wsch. Europa, azjatycka część środkowej Rosji, Turcja, Kaukaz

samiec / samica
Długość ciała: 96–119 cm
Rozpiętość skrzydeł: 180–220 cm
Masa ciała: 4,5–6 kg

Gęś tybetańska
łac. Anser indicus, Latham, 1790

Nazywana również gęsią indyjską; wielkością dorównuje gęsi zbożowej. Widywana jest w Tybecie nawet na wys. 5600 m n.p.m. W czasie wędrówek dwa razy do roku przelatuje przez Himalaje na wys. ok. 10 000 m, czyli tak wysoko, jak samoloty pasażerskie. Obserwowano stada przelatujące nad najwyższą górą świata – Mount Everest. Na takiej wysokości stężenie tlenu jest o połowę mniejsze niż na poziomie morza, temperatura spada nawet poniżej -50 stopni Celsjusza, a gęś leci z prędkością ok. 80 km/h.
Występowanie: środkowa Azja, Wyżyna Tybetańska; zimuje w północnych Indiach, zachodnim Pakistanie oraz w Nepalu

samiec / samica
Długość ciała: 75–90 cm
Rozpiętość skrzydeł: 150–180 cm
Masa ciała: 2,5–4,1 kg

Mandarynka
łac. Aix galericulata, Linnaeus, 1758

Jest to gatunek kaczki nadrzewnej, która zakłada gniazda w dziuplach drzew pochylonych nad wodą czy w budkach lęgowych; rzadko również na ziemi, pod osłoną pnia lub gęstej roślinności. Samiec w okresie godowym uzyskuje przepiękne kolory, a w czasie spoczynku upodabnia się do samicy. Często mówi się, że to najpiękniejsze kaczki na świecie. W Chinach są symbolem wierności, ponieważ łączą się w pary na całe życie. Naturalnie występują we wschodnich i południowych Chinach, Tajwanie, Mandżurii, Japonii oraz na Sachalinie. W Polsce można spotkać dziko żyjące mandarynki np. w Łazienkach Królewskich, w liczbie ponad stu osobników.
Występowanie: wschodnie i południowe Chiny, Tajwan, Mandżuria, Japonia oraz Sachalin

samiec / samica
Długość ciała: 41–49 cm
Rozpiętość skrzydeł: 65–67 cm
Masa ciała: 0,43–0,69 kg