Żuraw białoszyi

Żuraw białoszyi (PL)

łac. Grus vipio, Pallas, 1811
Żuraw białoszyi preferuje tereny podmokłe: okolice bagien, brzegi jezior czy szerokie doliny rzeczne, sąsiadujące z łąkami i polami. Często występuje w towarzystwie innych żurawi, np. mandżurskich. Samce podczas tokowania podnoszą skrzydła i odrzucają głowę do tyłu, wydając przenikliwe dźwięki; następnie tańczą, kłaniają się, podskakują, biegają, podrzucają patyki lub trawę. Zdarza się nawet, że kilka samców potrafi wykonywać tańce godowe synchronicznie. Żurawie łączą się w pary na całe życie, a mimo to toki odbywają każdego roku, co zmniejsza agresję, łagodzi napięcia i wzmacnia więzi. Populacja żurawia białoszyjego maleje. Liczba ptaków żyjących na wolności wynosi obecnie 4800–5400 szt.
Występowanie: północno-wschodnia Mongolia, północno-wschodnie Chiny, południowo-wschodnia Rosja

samiec / samica
Długość ciała: 112–125 cm
Rozpiętość skrzydeł: ok. 200 cm
Masa ciała: ok. 5,6 kg

Weißnackenkranich (DE)

łac. Grus vipio, Pallas, 1811
Der Weißnackenkranich bevorzugt Feuchtgebiete; Sümpfe, Seeufer oder weite Flusstäler, die an Wiesen und Feldern liegen. Er kommt häufig in der Begleitung von anderen Kranichen vor, z. B. mit dem Mandschurenkranich. Während der Brunftzeit heben die Männchen ihre Flügel, werfen ihre Köpfe rückwärts und machen schrille Geräusche; dann tanzen sie, verneigen sich, springen, rennen, werfen Stöcke oder Gras hoch. Es kommt manchmal vor, dass mehrere Männchen synchron Paarungstänze ausführen. Kraniche paaren sich fürs Leben, aber trotzdem findet die Balz jedes Jahr statt, was Aggression reduziert, Spannungen abbaut und die Bindung verstärkt. Die Population der Weißnackenkraniche nimmt allmählich ab. Die Anzahl frei lebender Vögel dieser Art beträgt derzeit 4800–5400 Tiere.
Vorkommen: Nordost-Mongolei, Nordostchina, Südo-strussland

Männchen / Weibchen
Körperlänge: 112–125 cm
Flügelspannweite: ca. 200 cm
Körpermasse: ca. 5,6 kg

White-naped crane (EN)

łac. Grus vipio, Pallas, 1811
The white-naped crane prefers wetlands; swamps, marshes, lake shores or wide river valleys in the proximity of meadows and fields. It is often to be observed in the company of other cranes, e.g. Manchurian cranes. During courtship displays, males raise their wings and throw their heads back, making piercing noises; then they dance, bow, jump, run, toss sticks or grass. Sometimes several males can perform synchronised mating dances. Cranes mate for life, but nevertheless they still do their courtship displays every year, which reduces aggression, relieves tension and strengthens the couple’s bonds. The population of the white-naped crane is gradually decreasing. The number of these birds living in the wild is currently at 4800–5400 individuals.
Distribution: Northeast Mongolia, Northeast China, Southeast Russia

male / female
body length: 112–125 cm
wingspan: ca. 200 cm
body mass: ca. 5,6 kg