POBIERZ ETYKIETĘ GATUNKOWĄ – PLIK PDF (rozmiar 9.2 MB)
Żubr europejski
łac. Bison bonasus Linnaeus, 1758
Najcięższy europejski dziki ssak lądowy, który wyginął na większości swojego terytorium, pozostawiając szczątkowe populacje na terenie Europy. Ostatnie sztuki żubrów ocalone w ogrodach zoologicznych zdołały uchronić gatunek przed całkowitym wymarciem.
Samiec żubra jest znacznie cięższy od samicy. Osiąga on masę nawet 920 kg, podczas gdy samica waży maksymalnie 633 kg. Żubr przeznacza do 80% dnia na żerowanie, zjadając roślinność łąkową, pędy i korę drzew i krzewów o łącznej masie do 60 kg na dobę. W trzecim lub czwartym roku życia samica rodzi pierwsze młode, które tuż po narodzeniu się waży od 15 do 35 kg.
Pokarm: w 70-90% rośliny zielne i trawy, poza tym kora oraz pędy niektórych drzew i krzewów (zwłaszcza dąb, jesion i grab); zimą także żołędzie
Występowanie: Puszcza Białowieska (Polska i Białoruś), Kaukaz (Rosja), Karpaty (Polska, Rumunia, Słowacja i Ukraina)
samiec
Wysokość w kłębie: średnio 172 cm (maks. 188 cm)
Masa ciała: średnio 700 kg (min. 440, maks. 920 kg)
samica
Wysokość w kłębie: średnio 152 cm
Masa ciała: średnio 440 kg (min. 320, maks. 640 kg)
Długość ciąży: średnio 264 dni (ok. 9 miesięcy)