Pyton Zielony

Pyton zielony
łac. Morelia viridis Schlegel, 1872

Wąż nadrzewny z rodziny pytonów, który może osiągnąć długość nawet 250 cm! Jak wskazuje nazwa gatunkowa – jest to jasnozielony dusiciel. Jego środowiskiem naturalnym są lasy deszczowe Nowej Gwinei oraz północnej Australii. W hodowli należy stworzyć im warunki jak najbardziej zbliżone do strefy równikowej i podrównikowej (wysoka temperatura i wilgotność).
Głowa pytona jest wyraźnie oddzielona od reszty ciała, źrenice są pionowe, a w szczękach znajdują się zakrzywione do tyłu zęby. Cechą charakterystyczną pytona są wgłębienia w łuskach na głowie, prowadzące do termoreceptorów, które wykorzystuje podczas polowania i lokalizowania ofiary. Dla ułatwienia sobie zdobycia posiłku, porusza końcówką ogona, wabiąc w ten sposób małe ssaki. Następnie „wystrzeliwuje” z pozycji S-kształtnej w kierunku ofiary i oplata się wokół niej. Pyton zielony jest aktywny nocą, a większość dnia spędza na gałęzi z głową między splecioną resztą ciała.
Największym zagrożeniem dla gatunku jest odławianie ze środowiska i przemyt dzikich okazów, które giną podczas tego procederu. Pyton zielony znajduje się na liście CITES w załączniku II, co oznacza, że każdy kto go posiada, musi go zarejestrować.

Długość ciała:
samiec: 150-180 cm
samica: do 200 cm

Masa ciała:
samiec: 1100-1400 g
samica: do 1600 g